Bangla finance en ... slotbalans
Door: Wouter
Blijf op de hoogte en volg Cees, Karel, Marcel & Wouter
14 Mei 2009 | Nederland, Hillegom
In de financieel (en eigenlijk in alle opzichten) afrondende fase van ons verblijf hier in Bangladesh, werden en worden er rond de ‘kippenprojecten’ keiharde financiële afspraken gemaakt.
Gedurende ons verblijf hebben we allemaal wel hier en daar voor eigen rekening wat ‘rondgestrooid’. Het blijft lastig daarin goede keuzes te maken omdat je ten eerste altijd maar iets heel kleins kunt doen, maar daarmee wel verwachtingen oproept bij anderen. Maar ja, elke nood is er een één en gelijktijdig is het een illusie (en het zou van hoogmoed getuigen) te denken alles te kunnen oplossen. Mij helpt het om tijdens een bezoek, meeting o.i.d. bedelverzoeken te negeren, ‘stiekem’ te inventariseren wie ik eventueel wat wil helpen en pas op het laatste moment duw ik wat in de hand en ....... ben ik weg.
Los van deze persoonlijke donaties gingen we naar ons gevoel overgefinancierd op reis. We ontvingen immers voor ons vertrek allerlei gelden uit het fameuze kippenconcert, eier- en plantjesverkoop, vele persoonlijke giften enzovoort. In totaal gingen we op stap met zo’n 2.500 euro! En dan te bedenken dat dit losstaat van de ‘grote pot met geld’ die op dit moment bij Cordaid staat gestald. Namens de Bangla Boys, maar vooral namens de mensen hier, heel hartelijk bedankt voor al uw bijdragen!
En dan komt het moeilijke moment dat de knip open moet. Eerlijk gezegd hebben we hierover ’s avonds nogal eens een flinke boom opgezet. Want 2.500 euro is natuurlijk een schitterend bedrag, maar gedurende ons verblijf kwamen we met zoveel noden in aanraking dat ....... Juist, dat we moesten wikken en wegen waar de centen aan te besteden. Een artikeltje als dit leent zich natuurlijk niet voor een uitgebreide financiële verantwoording, maar volgens ons zijn alle gelden goed besteed. Zo kochten we ventilatoren voor een hostel in Kakina, creëerden wat uitbreiding van een microcredit fonds, schafte een harmonium aan voor een klein kerkje, borgden de opleidingskosten van een verpleegkundige en een aantal middelbare school leerlingen, investeerden we in een fonds waaruit de behandeling van arme patiënten van de eye-clinic kan worden betaald en in een netwerkje tussen members van de Church of God in Lalmanirhat en leden van de PKN Hillegom, kozen we voor wat vormen van inkomensgenerende ondersteuning in persoonlijke noden van een aantal mensen die op onze weg kwamen en deden we een bescheiden bijdrage aan een armlastige Hindoetempel. Zou de lijst nog veel langer kunnen maken, maar ....... de pot is meer dan leeg!
Vertelde al dat er bij Cordaid nog een ‘grote pot met geld’ staat. Afhankelijk van het beleid van Cordaid en van onze plannen zal deze pot al dan niet met een factor 1,75 worden vergroot. Aan de investeringsplannen zal het niet liggen; we lieten ons uitgebreid informeren over hetgeen er nodig is en waar de prioriteiten zitten. Dit in combinatie met ‘waarneming ter plaatse’ resulteerde in een heus en (te?) ambitieus investeringsplan. Terug in Nederland zullen we dit verder uitwerken en voorleggen aan Cordaid. Natuurlijk proberen we jullie ook op de hoogte te houden; spreek ons daar gerust op aan. Wees gerust, als jullie ons niet aanspreken, dan laten wij heus wel weer van ons horen (ik had het immers over een ambitieus plan, dus .......).
Natuurlijk dook ik als financial ‘in de boeken’ en eerlijk is eerlijk ... not bad! Zo werd ik aangenaam verrast met een heuse registeraccountants verklaring over de tot nu toe besteedde gelden en leerden een aantal steekproeven mij dat de financiële administratie heel goed op orde blijkt te zijn. Geeft volop vertrouwen voor de toekomst!
En om nog maar even in financiële termen te blijven, ook wij zelf maken inmiddels een beetje de slotbalans op van drie intensieve weken Bangladesh en zoals het er nu voorstaat ... is die per saldo in evenwicht! De onbalans tussen onze rijkdom en wat we hier aantreffen wordt namelijk volledig gecompenseerd door een positief saldo aan gastvrijheid, hoop en verwachtingsvolle ogen. We hopen dus evenwichtig naar huis te gaan maar wel met de doelstelling om het balanstotaal op te waarderen!
Tenslotte moeten jullie dit stukje maar zien als een tussenrekening die we voor dit moment als sluitpost (zo, nu genoeg financieel geleuterd) gebruiken van de input voor dit weblog vanuit Bangladesh. Vandaag en morgen zullen namelijk verder geheel in het teken van afscheid en thuisreis staan en bovendien laat ik mijn laptop hier achter. Blijf ons echter volgen, want ook na thuiskomst hopen we nog wat input aan de site te geven!
Bedankt voor jullie overweldigende belangstelling en namens de Bangla Boys graag tot ziens ergens in ons, niet onder te waarderen, Nederland!
Gedurende ons verblijf hebben we allemaal wel hier en daar voor eigen rekening wat ‘rondgestrooid’. Het blijft lastig daarin goede keuzes te maken omdat je ten eerste altijd maar iets heel kleins kunt doen, maar daarmee wel verwachtingen oproept bij anderen. Maar ja, elke nood is er een één en gelijktijdig is het een illusie (en het zou van hoogmoed getuigen) te denken alles te kunnen oplossen. Mij helpt het om tijdens een bezoek, meeting o.i.d. bedelverzoeken te negeren, ‘stiekem’ te inventariseren wie ik eventueel wat wil helpen en pas op het laatste moment duw ik wat in de hand en ....... ben ik weg.
Los van deze persoonlijke donaties gingen we naar ons gevoel overgefinancierd op reis. We ontvingen immers voor ons vertrek allerlei gelden uit het fameuze kippenconcert, eier- en plantjesverkoop, vele persoonlijke giften enzovoort. In totaal gingen we op stap met zo’n 2.500 euro! En dan te bedenken dat dit losstaat van de ‘grote pot met geld’ die op dit moment bij Cordaid staat gestald. Namens de Bangla Boys, maar vooral namens de mensen hier, heel hartelijk bedankt voor al uw bijdragen!
En dan komt het moeilijke moment dat de knip open moet. Eerlijk gezegd hebben we hierover ’s avonds nogal eens een flinke boom opgezet. Want 2.500 euro is natuurlijk een schitterend bedrag, maar gedurende ons verblijf kwamen we met zoveel noden in aanraking dat ....... Juist, dat we moesten wikken en wegen waar de centen aan te besteden. Een artikeltje als dit leent zich natuurlijk niet voor een uitgebreide financiële verantwoording, maar volgens ons zijn alle gelden goed besteed. Zo kochten we ventilatoren voor een hostel in Kakina, creëerden wat uitbreiding van een microcredit fonds, schafte een harmonium aan voor een klein kerkje, borgden de opleidingskosten van een verpleegkundige en een aantal middelbare school leerlingen, investeerden we in een fonds waaruit de behandeling van arme patiënten van de eye-clinic kan worden betaald en in een netwerkje tussen members van de Church of God in Lalmanirhat en leden van de PKN Hillegom, kozen we voor wat vormen van inkomensgenerende ondersteuning in persoonlijke noden van een aantal mensen die op onze weg kwamen en deden we een bescheiden bijdrage aan een armlastige Hindoetempel. Zou de lijst nog veel langer kunnen maken, maar ....... de pot is meer dan leeg!
Vertelde al dat er bij Cordaid nog een ‘grote pot met geld’ staat. Afhankelijk van het beleid van Cordaid en van onze plannen zal deze pot al dan niet met een factor 1,75 worden vergroot. Aan de investeringsplannen zal het niet liggen; we lieten ons uitgebreid informeren over hetgeen er nodig is en waar de prioriteiten zitten. Dit in combinatie met ‘waarneming ter plaatse’ resulteerde in een heus en (te?) ambitieus investeringsplan. Terug in Nederland zullen we dit verder uitwerken en voorleggen aan Cordaid. Natuurlijk proberen we jullie ook op de hoogte te houden; spreek ons daar gerust op aan. Wees gerust, als jullie ons niet aanspreken, dan laten wij heus wel weer van ons horen (ik had het immers over een ambitieus plan, dus .......).
Natuurlijk dook ik als financial ‘in de boeken’ en eerlijk is eerlijk ... not bad! Zo werd ik aangenaam verrast met een heuse registeraccountants verklaring over de tot nu toe besteedde gelden en leerden een aantal steekproeven mij dat de financiële administratie heel goed op orde blijkt te zijn. Geeft volop vertrouwen voor de toekomst!
En om nog maar even in financiële termen te blijven, ook wij zelf maken inmiddels een beetje de slotbalans op van drie intensieve weken Bangladesh en zoals het er nu voorstaat ... is die per saldo in evenwicht! De onbalans tussen onze rijkdom en wat we hier aantreffen wordt namelijk volledig gecompenseerd door een positief saldo aan gastvrijheid, hoop en verwachtingsvolle ogen. We hopen dus evenwichtig naar huis te gaan maar wel met de doelstelling om het balanstotaal op te waarderen!
Tenslotte moeten jullie dit stukje maar zien als een tussenrekening die we voor dit moment als sluitpost (zo, nu genoeg financieel geleuterd) gebruiken van de input voor dit weblog vanuit Bangladesh. Vandaag en morgen zullen namelijk verder geheel in het teken van afscheid en thuisreis staan en bovendien laat ik mijn laptop hier achter. Blijf ons echter volgen, want ook na thuiskomst hopen we nog wat input aan de site te geven!
Bedankt voor jullie overweldigende belangstelling en namens de Bangla Boys graag tot ziens ergens in ons, niet onder te waarderen, Nederland!
-
14 Mei 2009 - 14:42
Ineke Van Veen:
Heb met interesse jullie verhalen gelezen. Ik wens jullie een goede terugtocht naar het keurige Nederland.
Hartelijke groeten vanuit Bloemendaal, Ineke -
14 Mei 2009 - 14:43
Floor:
ja... de laatste dagen nu.
Ik denk dat het geld heel goed besteed is!
Tot zondag
liefs floor -
14 Mei 2009 - 17:38
José Harms:
Wens jullie een warm afscheid toe en een goede reis naar Nederland.
Tot ziens,
José -
14 Mei 2009 - 17:50
Jacqueline:
Nog heel wat te verwerken op de terugreis en daarna denk ik zo. Maar jullie hebben indrukwekkend werk verricht. Goede reis en tot snel, Jacqueline -
14 Mei 2009 - 21:02
Gertjan Bosman:
GOED WERK GEDAAN, HOOR!!!OM TROTS MEE THUIS TE MOGEN KOMEN ALLEN, ECHT HOOR!!!GEEFT JULLIE EEN GOED EN LEKKER GEVOEL!!! -
14 Mei 2009 - 21:21
Karin:
Wens jullie alledrie een heel goede thuisreis toe, zie er naar uit jullie en vooral Wouter weer te zien en thuis te hebben.
Heel veel sterkte met het afscheid nemen want ik begrijp dat jullie liefde voor Bangladesh nu bij jullie allen aanwezig is.Bijzonder dat jullie 3 weken daar zo intensief en mooi zijn geweest.
tot gauw
liefs Karin -
15 Mei 2009 - 07:40
Pa Toet:
Beste mannen
Goede thuisreis en sterkte met het afscheid nemen. Hier in Nederland zijn snakkende mensen dus iets om ook hiernaar uit te kijken. Dit verlicht wellicht het afscheid nemen.
Groeten Pa Toet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
